Meditatie op het Onze vader
De oerkracht van het oudste gebed.
Met de meditatiegroep ’Weg van leven’ willen we aansluiten op deze hernieuwde belangstelling voor dit oergebed uit het Christendom. Eenmaal in de drie weken gedurende zes avonden gaan we met behulp van verschillende vormen van christelijke meditatie mediteren op de eerste zes tekstregels uit het Onze Vader.
Geef ons heden ons dagelijks brood
De Christus is ons brood. Wij kunnen hem er daarom alleen voor het heden om bidden. Want hij is er altijd, aan de deur van ons hart, vragend om binnen te treden, maar hij forceert onze toestemming niet. Als wij hem toestaan binnen te komen, dan treedt hij binnen. Zodra wij hem afwijzen, gaat hij heen. Wij kunnen onze wil van vandaag niet binden aan die van morgen, met Christus afspreken dat hij ook mórgen bij ons zal zijn, ook als wij dat dán niet zouden willen.
Simone Weil, mystica, filosofe en activiste.
Uw Koninkrijk kome
Hier gaat het om iets wat nog komen moet, wat er niet is. Het rijk van God, dat is de Heilige Geest die de ganse ziel van alle redelijke schepselen volledig vervult. De Geest waait, waarheen hij wil. Men kan hem alleen aanroepen! Men moet er zelfs niet aan denken hem aan te roepen, voor zichzelf, voor deze of gene of voor allen; men moet hem alleen maar aanroepen. Aan hem denken moet een roep, een kreet zijn............ Simone Weil, mystica en filosofe
Uw Naam worde geheiligd
God alleen is bij machte om zichzelf een naam te geven. Zijn Naam kan niet door mensenmond uitgesproken worden. Zijn Naam is zijn spreken. Dat is het Woord. Van elk wezen vormt de naam de bemiddeling tussen hem en de menselijke geest, de enige weg waarlangs de menselijke geest iets vatten kan van dat wezen wanneer het afwezig is. God is afwezig; hij is in de hemel. Zijn Naam is de enige mogelijkheid om toegang tot hem te verkrijgen. Dat is de Middelaar. Simone Weil, mystica en filosofe
Onze vader die in de hemelen zijt
Hij is onze Vader, want er bestaat in ons geen realiteit die niet van hem afkomstig is. Wij behoren hem toe. Hij bemint ons, omdat hij zichzelf bemint en wij van hem zijn. Maar hij is de Vader die in de hemelen is. Niet ergens anders. Als wij geloven een Vader hier op aarde te hebben, dan is hij dat niet, maar slechts een valse God. Wij kunnen geen enkele schrede in zijn richting doen. Men kan niet verticaal lopen. Er valt hier niets te zoeken, wij moeten alleen de richting van onze blik veranderen. Hem alleen komt het toe om ons op te zoeken. Wij dienen ons er over te verheugen, dat God oneindig ver buiten ons bereik is. Zo zijn we ervan verzekerd, dat het kwade in ons - zelfs als het ons hele wezen overspoelt - in geen enkel opzicht de goddelijke zuiverheid, gelukzaligheid en volmaaktheid kan aantasten. Simone Weil, mystica en filosofe
